Je blik soms op zuur. Opmerkingen die raken de ziel.

Je begon in de badkamer. Met een houten tobbe en een pers voor 2 pondskaasjes. Een paar jaar later verhuisde de kaasmakerij naar de kapschuur.
Ik stapte bij je in, mocht je helpen. Trots op jou en je kaas. Weer een tijd later, plannen voor een nieuwe schuur en herindeling van het erf. Verhuizing van de kaasmakerij en winkel, alles onder 1 dak. Een nieuwe naam, meer belegen kaas (want oooh hoe ouder, hoe lekkerder mmmm). En in jouw woorden ‘een strak werkregiem’.

Kaas leren kennen; het maken, zouten en laten rijpen. Verantwoordelijkheid krijgen en nemen. Groeien. Als jezelf. Soms maken we andere keuzes en leggen we prioriteiten anders dan jij en pa deden. De tijd tikt door. We rooien het met z’n vieren, het gaat mooi! Ik hoop dat er een moment komt dat je dat ook (makkelijker) kunt zien. Anders is niet slechter. Schat.