Lange tijd was het stil hier op de website. Er waren genoeg leuke ingevingen en gebeurtenissen opgeschreven op papiertjes die in broekzakken verfrummelden of (tot ergernis van Rolf) door het huis slingerden om ‘later’ ‘even’ op de website en op social media te vertellen. Maar we leefden het leven en het kwam er niet van. Zoals in alle levens gebeurden er mooie, minder mooie en helemaal niet mooie dingen. We moesten afscheid nemen van mensen en dieren. Wat vaak zo vertrouwd was of voelde, veranderde in een dierbare herinnering. Het maakt stil, maar ook dankbaar voor de dagelijkse, ogenschijnlijk eenvoudige dingen zoals het ruizen van de wind door de populierenboom, vallende regen op je jas, droge was aan de lijn, net op de tijd de wc halen, leren bosmaaieren, een vrolijke groet van een voorbijganger, slapende koeien in het stro, en belegen kaas.

Deze week kwam ons normale levensritme even tot stilstand. De kaasmaker viel van haar fiets en brak haar knie. Dagelijks zit ik nu op de bank in nette kleren. Het been mag 6 weken niet belast worden. Ik ben erg trots op Rolf en de koeien, en op mijn zus en nichtjes die de zorg voor de kazen op zich nemen. We bekijken van dag tot dag hoe het gaat.

Wat betekent dit voor het kaaswinkeltje:
De komende weken zijn we gesloten. Houdt u de website en social media in de gaten, we houden u op de hoogte. Excuses voor het ongemak en graag tot gauw