Achter hem lange,  lege (toen nog wel ..) watergangen, de geur van gemaaid kruidig gras, dezelfde links-rechts beweging met de bosmaaier, minstens een uur lang, oorkleppen op tegen het lawaai. Gaan zijn gedachten de vrije loop? Of moet hij juist goed opletten, om niet z’n voeten of een stuk teen eraf te maaien? Ieder seizoen kent ander werk. En wanneer precies bepalen wij niet, maar de natuur en de weersomstandigheden. De eerste zwaluwen zijn al weer gevlogen. Je mist hun gekwetter in de koeienstal. Zal de nazomer nu al plaatsmaken voor de herfst?

Terug naar ‘ hem’ , mijn vader. Een man met de ingebakken stelling ‘Niks doen, dat doe je alleen op zondag.’  Lezen of zittend werk is in zijn beleving ei-gen-lijk ook niks doen, denk ik vaak als ik dan zie hoe hij kijkt. Het ultieme werken is fysieke arbeid op de boerderij. Mijn zussen en ik zijn er mee opgegroeid. Je liet je niet kennen als je samen met pa het zand van de maiskuil schepte, of de kalverhokken uitmestte. Zo goed als je kon probeerde je zijn tempo te evenaren. En in stilte was je trots als ’n aap als dat lukte. Hij zweeg. Door naar de volgende klus.